EDR چیست؟ و چرا به آن نیاز داریم؟

اگر چه قابلیت‌های EDR بسته به تولید کنند آن می تواند متفاوت باشد با این حال، 5 قابلیت اصلی که یک راهکار امنیت سایبری را به سیستم EDR تبدیل می‌کند به شرح زیر می‌باشد:

• ادغام (Integration): به طور کلی سیستم‌های EDR کنترل و امینت نقاط پایانی را افزایش می‌دهند؛ از آنجایی که آنتی ویروس‌های ساده به طور کامل تمامی تهدیدات سایبری را پوشش نمی دهند نیاز به ادغام شدن با راهکارهای دیگری را دارند. سیستم‌های EDR بایستی به راحتی امکان تجمیع شدن با سایر ابزارهای امنیت سایبری را داشته باشد.
• نظارت (Insights): یکی از پایه‌ای ترین وظایف این سیستم‌ها جمع آوری و ذخیر سازی داده‌ها می‌باشد. تحلیلگران با استفاده از ابزارهایی امکان مشاهده داده‌های تجمیع شده، شناسایی روندها و استخراج اطلاعات مورد نیاز از آن‌ها را خواهند داشت. سیستم‌های پیشرفته تر EDR با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین فرآیند شناسایی تهدیدات را به طور خودکار و پویا پیاده سازی کرده‌اند.
• واکنش (Response): همانطور که از نام سیستم‌های EDR نیز برمی‌آید؛ تمامی آنها باید مجهز به قابلیت واکنش باشند. به طوری که ادمین شبکه بتواند ضمن واکاوی مشکلات ،راهکارهای حل آنها را نیز اتخاذ نماید. سیستم‌های پیشرفته‌تر، دارای قابلیت واکاوری حافظه سیستم به صورت زنده، جمع‌آوری نمونه از سیستم‌های آلوده و بهره گیری از دادهای قبلی و داده‌های شرایط فعلی جهت ترسیم تصویری جامع، در زمان وقوع حوادث سایبری می‌باشد.
• فارنزیک (Forensics): بدون شک رهگیری منشا تهدیدات بسیار مهم است و سیستمی که فاقد ویژگی‌هایی جهت کمک به تیم فانزیک باشد یک سیستم EDR به شمار نمی‌رود.
• اتوماسیون (Automation): سیستم‌های پیشرفته به طور خودکار می‌توانند واکنش‌های لازم در مواجهه با تهدیدات را انجام دهند و فرآیندهای اصلاحی بروی نقطه پایانی آلوده را اجرا نمایند. برای مثال: اتصال سیستم آلوده به شبکه سازمان را قطع یا پروسس های آلوده را متوقف کنند.